Çarpıntılar ve Çırpınışlar
Bir yol var, Kendi ilerleyiş yolum. Ama bazen kendime bile yabancı geldiğim hallerden ibaret. Bilemediğim, belirsizliklerinde kaybolduğum. Bu yol siyah değil ve beyaz hiç değil. Başlangıcını apaçık görebiliyorken sonu tam tersine halis şeklinde. Bir karartı var, Her nefeste kendine doğru çeken. Ulaşmak için adım attıkça geriye iten. İlerlemeye çalıştıkça tökezleten, sendelememe neden olan ve tam vazgeçmeye yaklaşmışken pes etmemem için ileri doğru akan. Bir düşüş var, Daha fazla düşemem dediğim. Kalkışın daha güçlü olacağını hissettirmesine rağmen korkuların sınır çizdiği. Dibi görmeden göğe dokunulmayacağını sezdirmesine rağmen ardındansa dibi görecek kadar kendime güvenin olmadığı. Bir ben var, Eskide yapılmış hatalara an'da ve hala gözü kapalı güvendiğim. Kendimi buldum dediğim ve aslında tüm griliğimle aynaya yansıyan silüetimden ibaret olduğumu fark ettiren kendim. Bir çok hatam var, Kendimden ödün vere vere gerçekleştirdiğim. Hata olduğunu, üzüntüyle sonuçlanacağını bilerek y...