Gece Yarısı Fark Edişleri

Her seferinde yazıya nasıl başlayacağımı bilmeden ekranla bakışıyorum. Bu bazen dakikalarca sürüyor, bazen ise saatlere dahi dönebiliyor. Sonra bir kelime atıyorum ortaya ve yapmayı en sevdiğim şeyi yapıyorum: saatlerce, satırlarca anlatmak. Bugün aslında sizinle konuşacağım konuyu yazının başlığında baya belli ettim. Bugün elimizde; aslında hepimizin hayatının bazı dönemlerinde yoğun olarak, bazen ise hiç hissetmemişçesine davrandığı bir his var: korku .  Hayatımın her noktasında isteyerek, yahut istemsizce; hissettiğim bu duygunun en kontrolsüz halinden, en fazla kontrol edebildiğim haline geldiğim süreçlerden birindeyim. Sizinle buluşmadan önce de, buluştuktan sonra da; hayatım çok kalabalıkken de, en yalnız hissettiğim zamanda da bir şekilde içimdeki fitili ateşleyen bir nokta vardı. Ne olduğunu anlamaya çalıştığımda, düşüncelerimin ve duygularımın bazılarında çok köklü değişimlere uğrarken bazılarındaysa ufak tefek farklılıklarla yola devam ettim. Gariptir ki, bunları yaşarken...

Ansızın gelen boşluk hissi. Merhaba sevgili okur, Ben bugün buradan yazıyorum size. Bu sefer bu yazı siz okuyun diye değil, içimdeki boşluk hissinden. İçimdeki yalnızlıktan, hevessizlikten. Nasılsın faslını hızlıca geçiyorum bu gece. Çünkü bugün ben nasıl’ım onu bilmiyorum. Biraz geçmişe baktığım, biraz heveslendiğim konuları gözden geçirdim. Sanırım zaman yine bana geçirmiş dediğim bir gecedeyim..:,) Şu sıralar dışarıya bir şey belli etmeden yaşamanın ağırlığındayım. Hani 2024 benim yılım olacaktı diye isyanlara başladığım, bazen pıt pıt göz yaşlarını yaşadığım bir süreçten geçiyorum yine. Bugün telefonda, kötü giden bir şey yoksa her şey iyidir diye öğütmeler verirken nasıl bir anda düştüğümü çözmeye çalışıyorum. Cümleler kuramıyorum, kurduklarım da anlam biçiminden devrik oluyor zaten. Güçlü gözüktüğüm için etkilenildiğini söylenen zamanlardan sonra nedenini anladığım ve anlayamadığım şeyler sonucunda yaşanan hevessizlikle benim de gücümü kaybettiğim bir andayım. Bir şarkı, bir döng...