Varlar ve Var Olanlar

-

Dünyada görmeye geldiğimiz bazı renkler var, bazı saklı kalmışlıklar, bazı biriktirilmesi gereken anlar. Çekilmediğimiz bazı köşeler var aslında çekilmemiz gereken ve almamız gereken derin nefesler var geri vermek üzere. Bakmamız gerekenler var ardındakini görebilmek için. Bazen göremesek de hissedebilmemiz gerekenler var. Yaşamak var, içinde düşmelerin de olduğu ama her şeye rağmen yeni güne yeniden başlayarak. Sevgi var, aşk var, his var. Bunların tersleri, dibe çekenleri de var. Denge var özlerinde. Özü hissetmek var. Özü hissedebilmek için çabalamak var. Emek var, bazen ise gözyaşı var uğruna dökülen. Kahkahalar var ardında sırlar saklayan ve gizli şelaleler var tarlaların arasından geçilerek bulunan. Denizler var uçsuz bucaksız, aynı düşünceler gibi olan. Gülümsemeler ve gülüşmeler var, sıcak bir güneş gibi hissettiren. Bazense kaçmak, saklanmak var, denizin dibindeki balıklar gibi. Doğa ve insan uyumu var, aynı zamanda da uyumsuzluğu. Koşmak var, özgürlüğü teninde hissedebilmek için. 

Hoşgeldin tekrardan sevgili okur, nasılsın? Ben var olduğum anlardan birindeyim. Varlığımı hissettiğim ve var olduğumu fark ettirdiğim. Dilimden dökülen ve kalemime yansıyan sözcüklerin var olduğu bir gecedeyim. Bu gelişimde ardında bakarak görmeyi öğrendiklerim var kucağımda. Kutladıklarım ve teşekkür ettiklerim var insanlara kendi hamurumu yoğururken ekledikleri her şey için. İlk yazmaya başladığım andan bu yana var’oluşumu hissettiğim her ana minnetim var içimde. Bunca süre içerisindeki devinimimi fark edişimin huzuru var yanımda. Sonuçta iyisi de var kötüsü de bu hayatta. Üstte biraz anlattığım var’larla donatılmış gibi hissediyorum. Şehirden uzakta, küçük bir yerde tekrar var olmayı hissettiğim anların içerisindeyim. Cümlelerimin hala kopukluğu var içimde. Eh, hayat bu sonuçta, bazı şeylerin bağlanmasına ne gerek var değil mi?  Hala gün batımları ve gün doğuşları var dünyada. O zaman umut da var yeni güne başlayabilmek için. Dalgalar tabi ki varlar denizlerde, gelen bazı şeylerin gidebileceğini de fark ettirebilmek uğruna ve gideninse yeni şeyler getirdiğini anlatabilmek için. Fotoğraf var anılara çevirdiğimiz unutmak istemediğimiz anları saklayabilmek için. Bir sürü fotoğrafım var, sakladığım anılarla dolu olan. Kendi dalgalarım var içimdeki denizde, gelenleri ve gidenleri olan. Buna rağmen denizine teşekkür edebildiğim hissettiklerim var. 

Ah, bir de bitiremediğim cümlelerim var sevgili okur bir de, anlatırken birbirinden bazen kopan bazense çok fazla bağlı kalan. Sende neler var uzun süredir görüşemememizin ardında?

Yorumlar

  1. Adsız24 Haziran 2024 03:02

    O zaman umut da var.. geleceğin geçmişten daha iyi olacağını umduğumuz fakat belki de umduğun gelecekte yerinin olmadığıni bildiğin bir umut.

    YanıtlaSil
  2. Adsız24 Haziran 2024 05:32

    O zaman kendini bulmak da var. Yokların varlığını kabul etmenin var olanı görmek kadar büyük olduğunu öğrenmek de var mesela. Negatif yanlarımın olabileceğini, kendimi bunlar için suçlamamam ve kusursuz olmak zorunda olmadığımı kendime hatırlattığım bi dönemdeyim. Yeniden hoşgeldin 🤍

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Gece Yarısı Sohbeti-6

-
Merhaba sevgili yol arkadaşım, Uzun olan ama aslında çok da uzun sayılmayan bir süreden sonra tekrar birlikteyiz. Görüşmediğimiz bu zaman zarfında yazmaktan asla vazgeçmedim. Sadece, ekrandan değil, fiziksel olarak yazmak istedim. O yüzden yol arkadaşlarım kalemler, kağıtlar ve kitaplardı. Bugün kucağımda anlatacak bir hikayem yok. Bugün yalnızca hislerim var, ben varım bir de bazı yolculuklarım var.  Yol dediğimiz kavram, ne kadar somut gözükse de başlı başına soyut bir kavrammış, bunu öğrendim görüşmediğimiz süreçte. Yol, bir süreçmiş. Ve bazen yolda olmak, sonda olmaktan daha güzelmiş. Hayat her zaman yollara ayrılırmış ve yine hayat, yolları da ayırabilirmiş. Ne kadar birleşsin isteseniz de bazen nasibi de fazla zorlamamak gerekirmiş. Her yol, çıkan bir sokağa varmak zorunda değilmiş ve umut , bir bitki değil, yolun sonuna geldiğinizi düşündüğünüzde, o karanlıkta, karşıdan gelen arabanın farını görebilmekmiş. Hep beyaz ışık derler ya, işte o ışık gökkuşağı gibi gözükebilirmiş. ...
Devamı

Anlatışlar, Konuşmalar ve Konuşulamayanlar

-
Merhaba yol arkadaşım. Gece Yarısı Fark Edişleri'nde tekrar buluşmamızın namına bu şarkıyı aç ve bir kadeh kırmızı şarap koy hadi kendine.  Bir süredir konuşmaya dahi mecalim yoktu kendimle, seninle, biriyle. Hevesim yoktu, tadım hiç yoktu. Tuzluydum. O kadar tuzluydum ki, Atlas Okyanusu halt ederdi yanımda. Şimdi var mı bir tadım, bilmiyorum. Fakat, sana anlatacaklarım var. Yine bir soru düştü aklıma. İnsanlar derler ya, "ne idim, ne oldum?" diye. Ben bugün "ne idim?" kısmında takılı kaldım sorunun. İşin aslı, bu soru hiç çalışmadığım bir yerden düştü aklıma. Çok konuşkandım, kendimle ilgili en net bildiğim kısım buydu galiba. İlgimi çeken bir konu olduğunda, saatlerce konuşurdum. Ben, anlatıştım. Hikaye anlatırmışçasına sürekli anlatırdım. Sonra bir gün, anlatacaklarım değil de anlatma isteğim bitti. Çünkü konuştukça sadece anlaşılmak istediğimi fark ettim. Baktım ki, insanlara ne kadar anlatırsan anlat, istedikleri gibi anlamaya devam ediyorlar. Sen ise sade...
Devamı

Yirmi Üç

-
Yirmi üç. Ne garip bir tesadüf, 2025'in 23. haftasında 23. yaşıma giriyorum. Hatta, siz bu yazıyı okurken girdim diyebiliriz. 23 yıl, 276 ay, 1196 hafta, 8395 gün. Bugün, biraz bu 8395 gün içinde kaybolacağımız yazımıza hoş geldin sevgili yol arkadaşım. Bugün, kucağımda 1196 hafta var. Biraz yeni yaşın getirdiği umut, mutluluk var, biraz da 276 ayın bir araya gelirken topladığı anlar, anılar, tutkular, burukluklar ve en çok da Aylis'ten parçalar var. Bugün, biraz daha yakından tanıyacağız beni. Hep anlatan bendim ama beni ben yapan şeyleri arka plana atmıştım bir çok noktada. O yüzden sevgili yol arkadaşım, 23. yaşımın ilk yolculuğuna hoş geldin. Ben Aylis. Günlerden 5 Haziran 2002. İzmir'in küçük bir ilçesinde öğle saatlerinde başladı yolculuğum. İki kişilik bir ailenin üçüncü ve son ferdi olarak, bir evin bir kızı dedikleri şekilde dünyada buldum yerimi. Aşkı, sevgiyi ilk kez burada gördüm. Farklı ışıkların bir araya geldiğinde gökkuşağı gibi yansıdığını gördüm. İlkokula ...
Devamı